Post Jamboree #1 Day 3: We.Own.the.Sky. | Calf | Blame the Trees
Μία εξαιρετική πρωτοβουλία της ομάδας του Six D.O.G.S. που φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε θεσμό, είναι το Post-Jamboree. 7 μέρες, 21 μπάντες από μία σκηνή που τα τελευταία χρόνια όλο μεγαλώνει και προκαλεί όλο και περισσότερο ενδιαφέρον.
Αδιαμφισβήτητα η πιο επιτυχημένη μέρα αυτού του 7ήμερου post «ξεφαντώματος» ήταν η Τετάρτη 5 Φλεβάρη. Έχοντας ξαναδεί και τις 3 μπάντες, αλλά πάντα με αρκετό ενδιαφέρον να τους ξαναδώ, κατευθύνθηκα προς ένα γεμάτο Six D.O.G.S.
Πρώτοι ανέβηκαν οι ανερχόμενοι Blame the Trees με το καλοδουλεμένο trip-hop και post -rock τους. Όπως έχω γράψει και άλλη φορά, η μπάντα διαρκώς βελτιώνεται και σε συνδυασμό με την πρόσφατη κυκλοφορία του ντεμπούτου album τους, νομίζω τους έχει δώσει αρκετή αυτοπεποίθηση. Στο σχεδόν 40λεπτο σετ τους απέδωσαν τα κομμάτια τους με άψογο τρόπο, μπόλικο συναίσθημα και με πολύ ωραία την αντίθεση μεταξύ των χαμηλών σημείων και των εκρήξεών τους, κερδίζοντας μπόλικους πόντους.
Ακολούθησαν οι Καρδιτσιώτες Calf. Προσωπικά έχω πολλούς λόγους για να τους λατρεύω και να μη χάνω εμφάνισή τους με κάθε ευκαιρία, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί λόγοι για να τους λατρεύει κάποιος. Καταρχήν, ένα από τα καλύτερα post-rock albums που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, το “A Constant Loss Departs From the Sentiment of the Abandoned” του 2011, αλλά και το ηχητικό (και όχι μόνο) πανδαιμόνιο που δημιουργούν επί σκηνής.
Και κάπως έτσι ήταν και αυτή τη φορά. Η διαφορετική σε σχέση με το album σύνθεση της μπάντας έχει κάνει τους Calf να ακούγονται ακόμα πιο ακραίοι (ετοιμάζεται παρεμπιπτόντως ο καινούριος δίσκος). Τραχύ και στιβαρό rhythm section. Η μία κιθάρα με απόλυτη ηρεμία κρατά τη μελωδική συνοχή της μπάντας και από την άλλη μεριά ο ενισχυτής ξερνάει ένα ηλεκτρικό χάος.
Οι We.Own.the.Sky. είναι η πλέον ανερχόμενη μπάντα. Ίσως έχει ειπωθεί πολλές φορές αλλά μάλλον είναι αυτό που χαρακτηρίζει καλύτερα την περίπτωσή τους. Το αποπνέει η σιγουριά τους επί σκηνής αλλά και το ισχυρό fanbase που φαίνεται να έχουν δημιουργήσει. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που να τους είδε πρώτη φορά εκείνο το βράδυ καθώς έχουν κάνει πάρα πολλά live τον τελευταίο καιρό (με αποκορύφωμα ίσως το live με Caspian), αλλά φαντάζομαι ότι το explosions-like post-rock τους θα τον κέρδισε.
Βασίλης Μπέκας
Μία εξαιρετική πρωτοβουλία της ομάδας του Six D.O.G.S. που φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε θεσμό, είναι το Post-Jamboree. 7 μέρες, 21 μπάντες από μία σκηνή που τα τελευταία χρόνια όλο μεγαλώνει και προκαλεί όλο και περισσότερο ενδιαφέρον.
Αδιαμφισβήτητα η πιο επιτυχημένη μέρα αυτού του 7ήμερου post «ξεφαντώματος» ήταν η Τετάρτη 5 Φλεβάρη. Έχοντας ξαναδεί και τις 3 μπάντες, αλλά πάντα με αρκετό ενδιαφέρον να τους ξαναδώ, κατευθύνθηκα προς ένα γεμάτο Six D.O.G.S.
Πρώτοι ανέβηκαν οι ανερχόμενοι Blame the Trees με το καλοδουλεμένο trip-hop και post -rock τους. Όπως έχω γράψει και άλλη φορά, η μπάντα διαρκώς βελτιώνεται και σε συνδυασμό με την πρόσφατη κυκλοφορία του ντεμπούτου album τους, νομίζω τους έχει δώσει αρκετή αυτοπεποίθηση. Στο σχεδόν 40λεπτο σετ τους απέδωσαν τα κομμάτια τους με άψογο τρόπο, μπόλικο συναίσθημα και με πολύ ωραία την αντίθεση μεταξύ των χαμηλών σημείων και των εκρήξεών τους, κερδίζοντας μπόλικους πόντους.
Ακολούθησαν οι Καρδιτσιώτες Calf. Προσωπικά έχω πολλούς λόγους για να τους λατρεύω και να μη χάνω εμφάνισή τους με κάθε ευκαιρία, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί λόγοι για να τους λατρεύει κάποιος. Καταρχήν, ένα από τα καλύτερα post-rock albums που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, το “A Constant Loss Departs From the Sentiment of the Abandoned” του 2011, αλλά και το ηχητικό (και όχι μόνο) πανδαιμόνιο που δημιουργούν επί σκηνής.
Και κάπως έτσι ήταν και αυτή τη φορά. Η διαφορετική σε σχέση με το album σύνθεση της μπάντας έχει κάνει τους Calf να ακούγονται ακόμα πιο ακραίοι (ετοιμάζεται παρεμπιπτόντως ο καινούριος δίσκος). Τραχύ και στιβαρό rhythm section. Η μία κιθάρα με απόλυτη ηρεμία κρατά τη μελωδική συνοχή της μπάντας και από την άλλη μεριά ο ενισχυτής ξερνάει ένα ηλεκτρικό χάος.
Οι We.Own.the.Sky. είναι η πλέον ανερχόμενη μπάντα. Ίσως έχει ειπωθεί πολλές φορές αλλά μάλλον είναι αυτό που χαρακτηρίζει καλύτερα την περίπτωσή τους. Το αποπνέει η σιγουριά τους επί σκηνής αλλά και το ισχυρό fanbase που φαίνεται να έχουν δημιουργήσει. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που να τους είδε πρώτη φορά εκείνο το βράδυ καθώς έχουν κάνει πάρα πολλά live τον τελευταίο καιρό (με αποκορύφωμα ίσως το live με Caspian), αλλά φαντάζομαι ότι το explosions-like post-rock τους θα τον κέρδισε.
Βασίλης Μπέκας