Godspeed You! Black Emperor - F♯A♯∞ (1998)
[Constellation]
Το πολιτισμικό σοκ που είχε προκαλέσει αυτό το album όταν πρωτοκυκλοφόρησε είναι αυτό που το κάνει μάλλον το σημαντικότερο τους. Ακόμα και αν το “Lift yr Skinny Fists Like Antennas to Heaven” του 2000 είναι ίσως το καλύτερο post-rock album και ένα από τα καλύτερα album όλων των εποχών ή ακόμα και αν το “Yanqui U.X.O.” του 2002 χαίρει της ιδιαίτερης σφραγίδας του πανμέγιστου Steve Albini και δίνει έναν ήχο που δεν είχε ξανακουστεί στο post-rock. To “F♯A♯∞” έμελε να είναι το album που σχεδόν όλες του οι ιδέες και καινοτομίες θα κατεύθυναν τα επόμενα σχήματα του χώρου από τότε μέχρι και σήμερα.
Η μουσική του “F♯A♯∞” δεν έχει ηλικία ή δεν έρχεται από κάπου, είναι η μεγάλη μουσική του σήμερα(ναι, ακόμα και τώρα!), γιατί είναι μια μουσική με την οποία ντύνονται στιγμές της ζωής του καθενός μας. Δεν έχει εθνικότητα και σύνορα, γιατί απλά είναι μουσική για ανθρώπους που ζουν, αγωνιούν και προσπαθούν να σταθούν όρθιοι σαν τα στάχυα μπροστά στον τυφώνα.
Το αποτέλεσμα είναι άκρως κινηματογραφικό. Minimal αλλά ταυτόχρονα τόσο πλούσια σε συναισθήματα (“...Αυτό που είχαμε σαν πλάνο, ήταν να παίζουμε μια νότα επί μισή ώρα.” Διαβάζουμε στην συνέντευξη τους στο μουσικό περιοδικό Wire το 2000**). Αρκετές μελωδίες που συναντώνται σ' αυτό εδώ το album, παραπέμπουν στον μεγάλο Ennio Morricone. Ένα μεταποκαλυπτικό soundtrack έχει ετοιμαστεί για ένα κόσμο που οδεύει στο τέλος του. Ξεκινά με μια κιθάρα για να εξελιχθεί σε ένα συμπαγή θορυβώδη όγκο που φέρνει την κάθαρση και το συναισθηματικό ξέσπασμα.
Μια ζοφερή ατμόσφαιρα κυριαρχεί στις 3 τεράστιες συνθέσεις, όπου drones, “ξυσίματα”, προηχογραφημένοι ήχοι από τρένα, συζητήσεις και προφήτες των δρόμων, σιωπές, λυρικά περάσματα μπλέκονται μεταξύ τους για να τα διαδεχτούν καταιγίδες με επικά κιθαριστικά κρεσέντο που αχνολάμπει το φως. Η ελπίδα. Η ελπίδα που τρεμοπαίζει από τότε μέχρι σήμερα στο πανί πίσω τους σε κάθε live.
Επίσης οι Godspeed You! Black Emperor ήταν οι πρώτοι που έβαλαν το πολιτικοκοινωνικό μήνυμα στην συνάρτηση post-rock. Που “μίλησαν” εναντίον των διεφθαρμένων κυβερνήσεων, των ξιπασμένων πολυεθνικών, του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Όχι όμως με μια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία, αλλά με τον άνθρωπο σαν επίκεντρο. Για την φριχτή μηχανή που ματωμένη οδεύει στον θάνατο και που βρισκόμαστε παγιδευμένοι στην κοιλιά της*. Που μίλησαν για το φόβο και την ελπίδα. Για την λύπη και την επιθυμία. Την αυτοαμφιβολία και την χαμηλή πίστη στην ίδια την ύπαρξη.
Η κληρονομιά που άφησαν οι Godspeed You! Black Emperor έχει θρέψει όλα αυτά τα χρόνια ολόκληρη την post-rock σκηνή. Ακόμα και σε θέματα artwork και συσκευασίας, η χρήση ανακυκλωμένου χαρτιού, οι τεράστιοι τίτλοι των τραγουδιών, οι τεράστιες συνθέσεις, ο διαχωρισμός των κομματιών σε movements, όπως συνηθίζεται στην κλασσική μουσική, η απελευθέρωση από τις rock νόρμες και τόσα άλλα... Οι ιδέες τους αντιγράφηκαν στην νιοστή. Κανείς όμως δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο. Τα album των Godspeed You! Black Emperor δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη μουσική. Έχουν να κάνουν με τη ζωή. Είναι φτιαγμένα από ανθρώπους. Ανθρώπους που ζουν και ελπίζουν...
*από τον μονόλογο στο ξεκίνημα του album. http://www.brainwashed.com/godspeed/deadmetheney/monologues/deadflag.htm
**http://brainwashed.com/godspeed/wire2.html
[Constellation]
Το πολιτισμικό σοκ που είχε προκαλέσει αυτό το album όταν πρωτοκυκλοφόρησε είναι αυτό που το κάνει μάλλον το σημαντικότερο τους. Ακόμα και αν το “Lift yr Skinny Fists Like Antennas to Heaven” του 2000 είναι ίσως το καλύτερο post-rock album και ένα από τα καλύτερα album όλων των εποχών ή ακόμα και αν το “Yanqui U.X.O.” του 2002 χαίρει της ιδιαίτερης σφραγίδας του πανμέγιστου Steve Albini και δίνει έναν ήχο που δεν είχε ξανακουστεί στο post-rock. To “F♯A♯∞” έμελε να είναι το album που σχεδόν όλες του οι ιδέες και καινοτομίες θα κατεύθυναν τα επόμενα σχήματα του χώρου από τότε μέχρι και σήμερα.
Η μουσική του “F♯A♯∞” δεν έχει ηλικία ή δεν έρχεται από κάπου, είναι η μεγάλη μουσική του σήμερα(ναι, ακόμα και τώρα!), γιατί είναι μια μουσική με την οποία ντύνονται στιγμές της ζωής του καθενός μας. Δεν έχει εθνικότητα και σύνορα, γιατί απλά είναι μουσική για ανθρώπους που ζουν, αγωνιούν και προσπαθούν να σταθούν όρθιοι σαν τα στάχυα μπροστά στον τυφώνα.
Το αποτέλεσμα είναι άκρως κινηματογραφικό. Minimal αλλά ταυτόχρονα τόσο πλούσια σε συναισθήματα (“...Αυτό που είχαμε σαν πλάνο, ήταν να παίζουμε μια νότα επί μισή ώρα.” Διαβάζουμε στην συνέντευξη τους στο μουσικό περιοδικό Wire το 2000**). Αρκετές μελωδίες που συναντώνται σ' αυτό εδώ το album, παραπέμπουν στον μεγάλο Ennio Morricone. Ένα μεταποκαλυπτικό soundtrack έχει ετοιμαστεί για ένα κόσμο που οδεύει στο τέλος του. Ξεκινά με μια κιθάρα για να εξελιχθεί σε ένα συμπαγή θορυβώδη όγκο που φέρνει την κάθαρση και το συναισθηματικό ξέσπασμα.
Μια ζοφερή ατμόσφαιρα κυριαρχεί στις 3 τεράστιες συνθέσεις, όπου drones, “ξυσίματα”, προηχογραφημένοι ήχοι από τρένα, συζητήσεις και προφήτες των δρόμων, σιωπές, λυρικά περάσματα μπλέκονται μεταξύ τους για να τα διαδεχτούν καταιγίδες με επικά κιθαριστικά κρεσέντο που αχνολάμπει το φως. Η ελπίδα. Η ελπίδα που τρεμοπαίζει από τότε μέχρι σήμερα στο πανί πίσω τους σε κάθε live.
Επίσης οι Godspeed You! Black Emperor ήταν οι πρώτοι που έβαλαν το πολιτικοκοινωνικό μήνυμα στην συνάρτηση post-rock. Που “μίλησαν” εναντίον των διεφθαρμένων κυβερνήσεων, των ξιπασμένων πολυεθνικών, του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Όχι όμως με μια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία, αλλά με τον άνθρωπο σαν επίκεντρο. Για την φριχτή μηχανή που ματωμένη οδεύει στον θάνατο και που βρισκόμαστε παγιδευμένοι στην κοιλιά της*. Που μίλησαν για το φόβο και την ελπίδα. Για την λύπη και την επιθυμία. Την αυτοαμφιβολία και την χαμηλή πίστη στην ίδια την ύπαρξη.
Η κληρονομιά που άφησαν οι Godspeed You! Black Emperor έχει θρέψει όλα αυτά τα χρόνια ολόκληρη την post-rock σκηνή. Ακόμα και σε θέματα artwork και συσκευασίας, η χρήση ανακυκλωμένου χαρτιού, οι τεράστιοι τίτλοι των τραγουδιών, οι τεράστιες συνθέσεις, ο διαχωρισμός των κομματιών σε movements, όπως συνηθίζεται στην κλασσική μουσική, η απελευθέρωση από τις rock νόρμες και τόσα άλλα... Οι ιδέες τους αντιγράφηκαν στην νιοστή. Κανείς όμως δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο. Τα album των Godspeed You! Black Emperor δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη μουσική. Έχουν να κάνουν με τη ζωή. Είναι φτιαγμένα από ανθρώπους. Ανθρώπους που ζουν και ελπίζουν...
*από τον μονόλογο στο ξεκίνημα του album. http://www.brainwashed.com/godspeed/deadmetheney/monologues/deadflag.htm
**http://brainwashed.com/godspeed/wire2.html