Fugazi – The Argument (2001)
[ Dischord]
Πρώτη δημοσίευση στο Blog Underside Urban Fiction (30/12/2010)
Τι να πει κανείς για μια μπάντα σαν τους Fugazi ;
Έχοντας πίσω της 6 εξαιρετικά albums , μια ανεξάρτητη εταιρεία - θρίαμβο απέναντι στη πολυεθνική λαίλαπα και μια -πιο τίμια δεν γίνεται- στάση απέναντι στους οπαδούς και στα λεγόμενα της δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Και όμως στον τελευταίο της δίσκο κατάφερε να ξεπεράσει ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Art Punk ! Σχεδόν αδόκιμος σαν όρος , ωστόσο , μια πλήρης περιγραφή του τι έχουν στήσει ο Ian MacKaye και η παρέα του. Το “The Argument” παίρνει τους Fugazi από εκεί που είχαν μείνει με τα “End Hits” και το soundtrack του “Instrument” και πάει ένα βήμα πιο μακριά το καλλιτεχνικό τους μανιφέστο. Το τελευταίο τους βήμα δυστυχώς.
Το album έχει φυσικά τον post-hardcore χαρακτήρα που έχουν όλες οι κυκλοφορίες των Fugazi και ο ήχος είναι 100% δικός τους, όμως ο πειραματισμός αυτή τη φορά είναι σε πολύ προχωρημένη μορφή, ενώ κάποιες φορές μουσικά μου έφεραν στο μυαλό τους έτερους “τίμιους” Sonic Youth όπως αυτοί εμφανίστηκαν στα 90s albums τους. Χρησιμοποιούν πιάνο, τσέλο ή vibes ενώ τα riffs είναι πότε hardcore punk (όπως στο epic problem) και πότε εντελώς παράξενα και δυσαρμονικά (άκου τα Nightshop ή το The Kill) . Ο αναρχικός , do it yourself κόσμος των Fugazi είχε πάντα σαν σκοπό να φτάσει ως εδώ και τα κατάφερε με όπλο την αφοσίωση και την ενεργό δράση... “I'm on a mission to never agree / here comes the argument”
[ Dischord]
Πρώτη δημοσίευση στο Blog Underside Urban Fiction (30/12/2010)
Τι να πει κανείς για μια μπάντα σαν τους Fugazi ;
Έχοντας πίσω της 6 εξαιρετικά albums , μια ανεξάρτητη εταιρεία - θρίαμβο απέναντι στη πολυεθνική λαίλαπα και μια -πιο τίμια δεν γίνεται- στάση απέναντι στους οπαδούς και στα λεγόμενα της δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Και όμως στον τελευταίο της δίσκο κατάφερε να ξεπεράσει ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Art Punk ! Σχεδόν αδόκιμος σαν όρος , ωστόσο , μια πλήρης περιγραφή του τι έχουν στήσει ο Ian MacKaye και η παρέα του. Το “The Argument” παίρνει τους Fugazi από εκεί που είχαν μείνει με τα “End Hits” και το soundtrack του “Instrument” και πάει ένα βήμα πιο μακριά το καλλιτεχνικό τους μανιφέστο. Το τελευταίο τους βήμα δυστυχώς.
Το album έχει φυσικά τον post-hardcore χαρακτήρα που έχουν όλες οι κυκλοφορίες των Fugazi και ο ήχος είναι 100% δικός τους, όμως ο πειραματισμός αυτή τη φορά είναι σε πολύ προχωρημένη μορφή, ενώ κάποιες φορές μουσικά μου έφεραν στο μυαλό τους έτερους “τίμιους” Sonic Youth όπως αυτοί εμφανίστηκαν στα 90s albums τους. Χρησιμοποιούν πιάνο, τσέλο ή vibes ενώ τα riffs είναι πότε hardcore punk (όπως στο epic problem) και πότε εντελώς παράξενα και δυσαρμονικά (άκου τα Nightshop ή το The Kill) . Ο αναρχικός , do it yourself κόσμος των Fugazi είχε πάντα σαν σκοπό να φτάσει ως εδώ και τα κατάφερε με όπλο την αφοσίωση και την ενεργό δράση... “I'm on a mission to never agree / here comes the argument”